Column: Dorp of stad?
Ik geef toe, het gaf stof tot een goed gesprek; de plaats en positie van het stukje van vorige week. Gaat Gijs van Leeuwen een nieuwe partij oprichten? En waarom staat zijn leeftijd er niet bij? (Mocht u daar trouwens erg benieuwd naar zijn, ik ben nog geen 40.) Welaan, door een logistiek misverstand is het vorige stukje terechtgekomen in de rubriek ‘Politieke Portretten’. Dat was absoluut niet de bedoeling. Wees dus gerust en lig er vooral niet wakker van, de aanduiding ‘Leefbaar Houten’ was uitsluitend de kop van het artikel. In Houten is geen politieke partij met een dergelijke naam. Waar ik het nu over wil hebben is de positie van ons dorp (of stad). Ons aller burgemeester begon er over tijdens zijn traditionele speech op de nieuwjaarsreceptie. Voor degenen die er niet waren, en dat waren de meeste Houtenaren: Houten zal dit jaar over de 40.000 inwonersgrens heen schieten en zal tevens de meeste woningen op gaan leveren op weg naar uiteindelijk meer dan 50.000 inwoners. Ja en wat ben je dan, een dorp of een stad?
Los natuurlijk van onze mooie kerkdorpen ’t Goy, Schalkwijk en Tull en ’t Waal. Waarom kwam u in Houten wonen? Om daarmee onderdeel te worden van de altijd knusse Kromme Rijngordel met bloesemroute, de bekende fruitverkopen aan huis, mestgeuren en politieke items als blaffende flathonden en losliggende stoeptegels? Een dorp leunende tegen de Lek, het Amsterdam Rijnkanaal en aan de andere kant buurtschap Vechten. Of wilde u in een stad wonen waar de provincialen Nieuwegein, Zeist en Veenendaal jaloers op worden? Een soort metropool, gelegen naast onze provinciehoofdstad. Een stad met coffeeshops, flats, kantoortorens en een heuse hamburgergigant in het centrum. De huidige discussie over de hoogte van de 22 meter hoge appartementengebouwen aan de Beusichemseweg geeft ook het dilemma tussen dorp en stad aan. Past het in de gemoedelijke horizon van een dorp of hoort het bij de skyline van een stad? Altijd lastig. Het is daarom goed dat we het er een keer over gaan hebben, zoals de burgemeester voorspelde. Houten 2015, een dorp of een stad? Houten is tenslotte van ons allemaal.
In dit kader ben ik altijd weer verheugd dat wij in Houten elk jaar de Appelplukker weten uit te reiken, een fraai kunstwerkje met een historische waarde. Een soort Houtens “lintje” voor iemand die zich op bijzondere wijze verdienstelijk heeft gemaakt voor de Houtense samenleving. Opgezet door de plaatselijke Rotary, waarbij de uitreiking plaatsvindt tijdens het traditionele fundraising diner (volgens mijn prisma: het zoeken naar geldmiddelen) met immer een goed doel voor ogen, zoals tractoren voor Bichis-Bükkös, de inrichting van de kinderboerderij en zo meer. Bij wijze van spreken kun je indirect zo maar een geitenhok bij elkaar eten. En die Appelplukker is nu het symbool voor een (ons) dorp. Immers, Houten is vanouds het dorp van de appelplukkers. Weliswaar hebben wij geen plaatselijke koningin zoals Leersum tijdens het Bloemencorso een Bloemenkoningin heeft, maar toch hebben wij: een Appelplukker. Daarmee mag Houten van mij een dorp blijven en mogen de kerktorens in Houten, qua skyline, de herkenningspunten zijn om van buiten de Rondweg te weten waar je heen moet: Het Oude Dorp.
