Column: Kersenpitspuger…
We zijn weer een beetje bekomen (na onze vakantie) van het wereldkampioenschap “mobieltjes werpen” en het nationale kampioenschap “frikandellen” eten in Grathem.
Voor degenen die deze informatie hebben gemist. Binnen een uur werden er door de winnaar meer dan twintig verorberd. Het lijkt een rage te worden, want op een camping in het oosten van ons land, organiseerde men zelfs al een regionaal kampioenschap. Opbrengst voor een goed doel; Een soort “Kwartje voor Bartje” maar dan met frikandellen. Van een ander kaliber was de ophef en discussie over een groep kansarme jongeren die ‘om hun horizon te verbreden’ op kosten van de belastingbetaler een vakantietrip mochten maken naar Tunesië. Mijn zoon, die een te dure vakantie op Kreta achter de rug had, vroeg zich af op welke wijze hij in aanmerking kon komen voor de kwalificatie ‘kansarm’.(met name na zijn te dure vakantie). En of Houten ook zulke trips organiseerde? Ik heb hem het telefoonnummer gegeven van onze enthousiaste jongerenwethouder. Wie weet of dit zit ook wel in het pakket “Houten kan zoveel beter”, analoog aan de PVDA verkiezingsleus van de laatste gemeenteraadsverkiezing. En ook hij vond dat zijn horizon nog wel wat breder kon.
Enfin, het was vakantietijd en dan lees je bij gebrek aan beter zelfs ook déze berichten. Terug naar Houten. Direct na de vakantie, maar ook nu nog, werd en wordt ons lokale nieuws in beslag genomen door een tweetal gerealiseerde ‘kunstwerken’. De (terechte) kritiek van de omwonenden is niet mals. De afslag Saudade, nabij Het Spoor/Het Land, en de (of is het) het Haman nabij Dominosteen. De eerste is een serie lantarenpalen die, zo vermoed ik, tot 1972 in de middenberm van de A12 hebben gestaan. De palen moeten de gedachte oproepen van een vergeten snelweg. Als oud Houtenaar weet ik van geen snelweg af op die plek. Sterker nog, de laatste paal naast de zandbak op het schoolplein aan het Ridderspoor (hoe verzin je het) staat zo ongeveer in het voormalige grasland van mijn oom C. van V. Het andere kunstwerk bestaat uit fundamenten van een Turks badhuis. Het had moeten uitnodigen tot een picknick en het draaien van een film op het belendende bord. Ziet u het al voor u? Met een verlengsnoer van 100 meter en een laptop met beamer naar het badhuis om je geschoten vakantiekiekjes van Rottumeroog aan je buren te laten zien. Gezellig! De kunst, zo is de bedoeling, wil verder gaan dan bronzen beelden en spuitende fonteinen, de zogenaamde figuratieve kunst. Welkom dus in de wereld van (abstracte) kunst. Zelden begrijpt iemand het. Zo wordt Houten voorzien van Hamans, lantarenpalen daar waar geen verkeer is, naast de al aanwezige Ufo landingsplaatsen en gaspijpen in het Imkerspark waarbij je je af kunt vragen of de inwoners daarop zitten te wachten. Ik voel me meer thuis bij een op Het Plein te plaatsen beeld van een appelplukker, op een sokkel van 2 meter, een bronzen kersenpitspuger aan de ingang van ons kerkdorp ’t Goy of het beeld van de wasvrouw naast de Brinkbrug in Schalkwijk. Dan weten we waar we het over hebben…
