Column: Beroepscrimineel en zo meer…
Af en toe knijp ik wel eens in m’n bovenbeen. Of ik niet in het midden zit van een bizarre droom of zo. Maar dan realiseer ik me dat ik in Nederland woon en daar is, zo blijkt meer en meer, bijna alles mogelijk. Wellicht hebt u het met mij gelezen. Een crimineel werd in het kader van het afromen van de winst uit crimineel verworven gelden ‘geplukt’. Anders geschreven: “financieel aangepakt”. Prima, zo zouden we zeggen, maar wat blijkt? De crimineel had, om zijn werkzaamheden enigszins soepeltjes te kunnen laten verlopen, een vuurwapen op zak. Dit wapen had de man gekocht en vertegenwoordigde (logisch) nog steeds een bepaalde waarde. Welnu, gelet op het feit dat de man kosten had gemaakt om zijn ambacht te kunnen uitoefenen werd hij hiervoor derhalve gecompenseerd. En dat alles onder de welluidende titel: “beroepskosten”. Ja, het heeft er inderdaad veel van weg dat het in Nederland een beroep gaat worden. Crimineel zijn. Nog even en het komt ook voor op de analyses van beroepentesten.
Je vult een 100-tal vragen in over antecedenten, persoonskenmerken, hobby’s, karaktertrekken en zomeer en uit de slotanalyse blijkt dat de kenmerken het dichtste liggen bij: crimineel (80%), wietteler (60% en ook al erkend in dit land) of harpoenschieter op de walvisvaart (15%). Voor het laatste moet je overigens emigreren. Mocht u eraan willen beginnen: nogmaals, de kosten die u als crimineel maakt zijn aftrekbaar. Altijd handig om te weten, nietwaar?
En stel dat je wordt gepakt, vraag dan om een plaatsje in de nieuwe bajes in de NO-polder. Je mag met 6 man in 1 cel en bovendien krijg je de beschikking over een eigen radio/TV met inbegrip van een koptelefoon. Ook mag je je eigen krant hebben. Voor de gefortuneerde crimineel is Quote beschikbaar, evenals Monopoly (om een beetje bij te blijven in de valutahandel). Stratego en Risk (om het veroveren niet af te leren) zijn op afroep beschikbaar en voor de diehards is het spel Mens erger je niet (met in het midden de drukknop voor de dobbelstenen) beschikbaar als therapie op het leven na de bajes, als gevolg van een vervroegde vrijlating.
Een ander bijzonder fenomeen dat ons land rijk is, is de drugshandel. Drugs is, al dan niet via een coffeeshop, min of meer vrij verkrijgbaar, als gevolg van eertijds polderende politici. In andere landen ga je voor de handel in en het bezit van drugs jaren de cel in. In Nederland gedogen (iets toelaten wat strafbaar is) we het spul. Met als gevolg een toenemend aantal (ook in Houten) jeugdige drugsgebruikers. Helaas ook een harde kern harddrugsgebruikers. Nederland regelland. Je komt om in de wet-, en regelgeving, papieren rompslomp bij vergunningen etc, maar voor de handel in drugs hebben we vooral geen regels. Alles overziende denk ik soms wel eens dat er tussen de beleidsmakers in dit land nog gebruikers van geestverruimende middelen zitten. Stuf maakt immers duf.
