Column: Boerenluchten…

 In Columns

Boerenluchten… Het was een heel klein ingezonden briefje in dit veelgelezen medium. Van Agnes Sturkenboom. Over “de Parel van het Sticht”. Meer nog, de Parel die er niet meer is. Nu bijna een jaar geleden verdwenen de laatste (zwart bonte) koeien uit de Houtense Wetering. Kort werd teruggeblikt: Kazen en tonnen boter in de kelder, hooibergen en het goudgele koren. Ze zijn niet meer. Nu zijn het de Bickel Beren, grote kale hallen en een cellencomplex die hun plaats hebben ingenomen. Agnes sloot af met de mededeling dat we met weemoed omkijken naar wat eens een goed agrarisch dorp was. En zo is en was het. Agnes nam me in gedachten mee naar de tijd dat ik vóór schooltijd, fietsend langs de Houtense wetering, langs de Vernooyen, Van Rooijens en Sturkenbomen, enzomeer, de gang maakte naar het vergelegen, niet overdekte, zwembad De Trip om daar, in soms barre weersomstandigheden, het zo fel begeerde zwemdiploma te behalen. Onderweg snoof ik boerenluchten en moest ik aan de kant voor strontkarren en melkwagens.

Het was mijn wat verderop gelegen buurman, (weliswaar uit Bunnik) particulier handelaar in allerlei streekproducten, die vond dat ik via dit medium het boerenbedrijf wel wat kon promoten. Als buitengebiedbewoner in Houten-Noord snuif ik dagelijks paardenmest op, of, bij wind uit het oosten, verwaaide luchten van koeien en varkens uit Bunnik. Ik behoor tot de doelgroep die daar van geniet. Al was het maar omdat mijn kippen-, en schapenhok nu ook niet bepaald naar roosjes ruikt. In datzelfde buitengebied, aan de Oud Wulfseweg, heeft een jonge boer de moed getoond zijn vleugels uit te slaan. Een nieuwbouwstal moet er voor zorgen dat de ‘zwart bonten’ onder verantwoorde agrarische arbo-omstandigheden en overeenkomstig allerlei door de overheid opgelegde regelgeving, hun melk kunnen afgeven. Daar is moed voor nodig want helaas, steeds meer agrariërs houden er mee op. We kunnen nog blij zijn met onze agrarische ondernemers in de kerkdorpen ’t Goy, Schalkwijk en Tull en ’t Waal, hoewel projectontwikkelaars annex grootgrondbezitters de weg naar Schalkwijk e.o. goed weten te vinden. Alsof er goud in de grond zou zitten. Maar laten we het niet zover laten komen als in de omgeving van Ruinerwold, een kleine anderhalf uur rijden vanaf het bezorgingsgebied van deze courant. (Na Meppel schuin rechtsaf en op tijd remmen). Daar verkoopt Henk Smit, kruidenier in Opoes Erfenis, (2 dagen open), niet alleen ouderwets keukentextiel en snoepgoed, maar ook (potjes) boerenlucht. Een spray kost € 9,95 en badkorrels € 5,00 meer.

De lucht is niet alleen voor boeren die op vakantie heimwee krijgen, maar, zo zegt Henk: “We hebben ook nogal last van al die westerlingen die hier komen. Na een halfjaar verbouwen aan hun boerderijtje zitten ze ’s zomers in de tuin en dan stinkt het naar stront. Daar klagen ze over en zouden de boeren die hier al eeuwen wonen weg moeten. Daarom zeg ik tegen die westerlingen: “Ruik eerst maar lekker aan dit potje en bevalt het niet, blijf dan maar mooi in Amsterdam of Scheveningen”, aldus Henk. Waarvan akte.

Nogmaals: laat het zover in onze Kromme Rijn Gordel niet komen. Laat boeren, die verder willen en kunnen groeien, vooral hun gang gaan. Bovendien zijn volgens mij de nieuwkomers juist naar Houten e.o. gekomen vanwege het dorpse karakter en het landleven. Wij hebben geen Henk Smit, maar kunnen in onze regio anders wel terecht bij www.terechtanders.nl. Van biologische eieren in Villa Kakelbont tot rozenbottelwijn, van de Rijnveld pieper tot milieubewust geteeld fruit van Slagmaat. Het prachtige boerenlandleven in al zijn verschijningsvormen. Daar hebben we geen potten Drentse boerenluchten voor nodig…

Gijs van Leeuwen

Recente berichten

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Start met typen en druk daarna op enter