Column: Bromsnor…
Ons dorp wint aan naamsbekendheid. Toen ik als autochtone Houtenaar dertig jaar geleden even buiten de provincie Utrecht de naam Houten liet vallen, wist men niet of men deze plaats in Noord-West Friesland, Zuid-Oost Brabant of in het hart van Groot-Galgenwaard moest zoeken. Deze bekendheid nam aan het einde van de vorige eeuw rap toe omdat de voormalige burgemeester, waar hij ook maar zijn neus liet zien, verkondigde dat Houten gelegen was aan de snelweg van Stockholm naar Lissabon. Sindsdien groeide de naamsbekendheid van ons dorp en treden we regelmatig buiten de grenzen van onze lokale media. Zo haalden we onlangs de landelijke pers over het opruimen en plaatsen van bommen. Ten westen van het spoor werden een paar van die joekels uit de tweede WO verwijderd. Ten oosten werd er één in Madurodamformaat onder een automobiel gelegd. Maar ook: criminelen jatten in Houten complete geldautomaten, door deze met een shovel uit de gevel te plukken. Met onze bijna 50.000 inwoners gaan we wat dat betreft al op een echte stad lijken. Behalve met ons politiebureau. Dat is al jaren tobben, althans wat de openingstijden betreft. Die dateren uit de Bromsnor-jaren in dorpen als Hollandse Rading, Langbroek en Cothen. Het gevoel staat me bij dat ik me in de tijd van ‘opper Kok’ altijd aan zijn bureau aan de Wallerweg (naast het voormalige waterschapgebouw, nu Sions Poort) kon vervoegen.
In een alhier dagelijks verschijnend nieuwsblad, schrijvend over de openingstijden, werd uit de mond van een Houtense inwoonster gekopt: “Dit is prut voor zo’n grote gemeente als Houten”. De diverse reacties van de inwoners waren weinig verheffend. Wat was de aanleiding van deze reacties? Ons politiebureau is vanaf begin december zelfs ook op zaterdag gesloten. Bizar: in een dorp dat alleen maar groeit, krimpen we met onze openingstijden. Zo van: voor aangiftes, informatie, diefstal van uw fiets, etc, zijn wij geopend op uw en “onze” werkdagen. Eerst leek de sluiting een definitieve status te hebben, maar nu lijkt het om een ‘proef’ te gaan. Vanwege roostertechnische problemen is ‘ie dicht. Soms wil men zelfs het argument gebruiken dat door de sluiting er meer blauw op straat is. Alsof de medewerker achter de balie noodzakelijkerwijze een agent in uniform moet zijn. De baliefunctie is een administratieve functie. Achter het glas van het bureau heb je geen pepperspray, handboeien (criminelen lopen doorgaans niet zomaar vrijwillig naar binnen) drie strepen en een pistool nodig. Met een pen, een telefoon een Word- en Excel-applicatie en een mobilofoon kun je jezelf, me dunkt, al aardig redden. Doorgaans zijn er aan de balie geen directe gevechtshandelingen te verrichten. Hier is een even klantvriendelijke als klantgerichte instelling nodig, evenals het vermogen om een brug te slaan tussen de burger die aan de balie staat en de agent op straat. Een gedegen administratieve kracht dus. En ja, de agenten in uniform moeten inderdaad niet achter het bureau zitten, maar allemaal naar buiten om boeven te vangen, fietsendiefstal te voorkomen, brommercoureurs aan te houden en raddraaiers die o.a. Het Oude Dorp onveilig maken op te pakken.
Houten verdient ‘klant’gerichte openingstijden op momenten dat de burger er behoefte aan heeft. We zijn als grote en volwaardige gemeente qua openingstijden het Bromsnorgehalte ontgroeit. Ik wens u veel blauw op straat en niet alleen voor nu maar ook in 2005.
