Column: Coffeeshop… of wiettaxi?

Mijn 20 jaar jongere gesprekpartner was er al enige tijd mee gestopt; met blowen. “Je wordt er zo duf van als een konijn en je bent ’s ochtends je bed niet uit te branden“, zo liet hij mij al rokend aan zijn Marlboro weten. Zijn naam weet ik niet, maar heel openhartig vertelde hij mij van zijn ervaringen met blowen. Het was tijdens het debat over het al dan niet realiseren van een coffeeshop in Houten. Zoals genoegzaam bekend draait zo’n etablissement niet zozeer op de inkomsten van het schenken van Max Havelaarkoffie maar veel meer op het uitventen van nederwiet. Maar Nederland zou Nederland niet zijn als we voor ongewenste activiteiten een mooie verhullende naam verzinnen om het minder erg te doen lijken. Een drugstent noemen we gewoon ‘coffeeshop’.

Zo vindt men tegenwoordig ook dat dieven, zakkenrollers en inbrekers zich bezighouden met “kleine criminaliteit”. Alsof het om een geringe ontsporing gaat van onze samenleving. Enfin, terug naar het debat van vorige week. Naast het feit dat ik nu weet dat 1 gram wiet zo rond de 5 euro kost en goed is voor twee jointjes, ben ik (misschien wel in m’n naïviteit) geschrokken van het feit dat het spul zo makkelijk verkrijgbaar is. “Als je een kwartiertje hebt, dan bel ik even de wiettaxi en je hebt het”, zo lieten de jongeren mij weten. En, zo vertelde men er bij, de leeftijd van de gebruiker is niet van belang. Hoewel ik een felle tegenstander ben van een coffeeshop en het gebruik van drugs, was het gesprek met de jongeren buitengewoon openhartig en vriendelijk. De huidige gedoogcultuur (oogluikend toelaten wat verboden is) is geen bedenksel van deze jongeren, maar een erfenis van politici die niet meer weten hoe je een probleem moet aanpakken. In de tijd van provo’s en flowerpower werden taboes doorbroken en werd het begrip ‘alles moet kunnen’ geïntroduceerd. Van die ‘slappe hap’ mentaliteit zijn de jongeren vandaag de dag de dupe. Want de jongere begrijpt er absoluut niks meer van dat je op je zolderkamer geen wiet mag telen terwijl je het spul, al dan niet bezorgd door de wiettaxi, op de hoek van bijna elke straat kunt kopen. Een overheid die gedoogd en zo haar eigen regels aan de laars lapt, komt zichzelf tegen. En zo komen de normen en waarden in ons tulpen-, klompen- en molenland van weleer zwaar onder vuur te liggen. In welk land je ook op deze aardbol komt; Nederland kent men, óf van een bekende voetballer óf als tolerant drugsparadijs waarvan Amsterdam mondiaal gezien de meest bekende plek is. Klaar ben je, als Nederlander.

Gelukkig is er binnen politiek Houten nog geen breed draagvlak gebleken voor het binnenhalen van een coffeeshop. Het zou ook het huidige preventiebeleid dat de Houtense Stichting Voorkom!, (een Stichting die o.a. op de Houtense scholen preventielessen verzorgt over roken, gokken, alcohol en drugs), absoluut ongeloofwaardig maken. Coffeeshops hebben het drugsgebruik niet doen afnemen, de criminaliteit niet teruggedrongen, maar veel meer het cannabisgebruik gepromoot. En zoals u weet veroorzaakt cannabis geheugen- en concentratieverlies, longkanker, depressies en lusteloosheid. Terwijl ik dit schrijf valt de folder van Voorkom! in de bus. In dikgedrukte letters staat er op de flyer geschreven: “Create in me a clean heart”. Analoog aan een tekst uit de Bijbel: Psalm 51 vers12. Waarvan akte!

Gijs van Leeuwen