Column: Tattoo

 In Columns

Vakantie is leuk maar ik ben het bord “U verlaat de gemeente Houten; tot ziens” nog niet gepasseerd of ik kijk al uit naar het moment dat ik de andere kant van het bord weer kan lezen.

Ik ben toch altijd weer bezorgd wat men in ons dorp, fysiek of in de politiek, doet of nalaat terwijl je er niet bent. Enfin, verstoken van Houten(s nieuws) hebben we ons aan de flanken van de Dordogne goed kunnen vermaken.

Wij zaten dit keer op een strategische plek, waar een ieder, die van het toilet en washok gebruik wilde maken, langs ons pad moest.

Het is aandoenlijk om te zien dat er niet weinigen zijn die tobben met het in bedwang houden van de vuile en op de terugweg schone vaat… en hoeveel wandelende toiletrollen onze heg niet gepasseerd zijn…

Maar ook uiterst vermoeiend, hoe er in de ‘tuin’ van onze buurman een drie kwartier durend geanimeerd gesprek ontstond met een voorbijganger over zijn tattoo. Het gesprek ging over de plaats en de betekenis van het plaatje. Uitleg was wel gewenst, zo bleek, want alles had te maken met een echtscheiding. Hij had een nieuwe vriendin ontmoet die ‘het helemaal was’ (wat zou ‘ie van zijn eerste hebben gezegd zo vraag ik me dan altijd af). Met de plaats en de betekenis van het plaatje wilde hij uiting geven aan het feit dat ie weer helemaal ‘opnieuw wilde beginnen’. Zijn tattoo moest hem er dan steeds aan herinneren. Het was dus een soort gedenkteken. Het oude boek was dichtgedaan en hij voelde zich bijzonder verbonden aan zijn nieuwe vlam…… Waar ‘ie ontgetwijfeld hééééél goed mee kon praten.

Maar goed, zo heb ik wel ons Houtense fladderen gemist, evenals de braderie. Het was, zo las ik in dit niet onvermaarde nieuwsblad, beiden een succes. “Houten op z’n kop”, zo was de kop op de voorpagina en de braderie was weer “gezellig en druk”. Hoe graag was ik er bij geweest. De lokale verslaggever had opgetekend dat ik al heel voordelig mijn kerstkaarten in had kunnen kopen. Zo had ik graag tussen uw kramen geslenterd op zoek naar de kraam met broekriemen, die ongetwijfeld door een gezellig babbelende Afrikaan voor dumpprijzen van de hand zijn gedaan. Ik sluit niet uit dat de wafelbaksters ‘voor het goede doel’ er ook weer gestaan hebben. Kon ik bij het Banierhuis weer een model 2009 Gazelle fiets met 4 versnellingen kopen voor weinig. En stonden er vast weer een paar kramen met  spiegeltjes en kraaltjes, horloges en zonnebrillen voor een tientje en dekbedovertrekken met de speciale braderie-actie: 2 halen 1 betalen…(behalve die in Burberry motief).

Wat ik voor een deel ook gemist heb is de discussie over de camera’s op Het Rond. Politiek aangewakkerd  door CU en VVD. Inmiddels (echt Houtens) zijn de camera’s weer ingepakt. Camera’s blijken voor Houten nog een brug te ver te zijn. Al zijn ze alleen ‘om mensen te tellen’, zo zegt de eigenaar. Het mag niet. Van mij mogen ze die dingen (al was het maar na sluitingstijd) aanzetten om dievengilde en ander gespuis te weren.

Zelfs een dorp als Lopik heeft camera’s. Onze fietsendieven, rovers van tabak uit de C1000, inbrekers bij Lindessa, graffitispuiters, overlastgevende herrieschoppers en meer van dat soort gesnor  worden dus  “veiligheidshalve” niet in hun privacy aangetast en kunnen ongezien!!! hun activiteiten voortzetten.’t Is maar dat u het weet.

Gijs van Leeuwen

Aanbevolen

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Start met typen en druk daarna op enter