Column: Vroeger was het (niet) beter…
Niks MSN-en, niks mobieltje, niks MP3. Ik schrijf de jaren ‘60 en ’70 in de vorige eeuw; mijn jeugd. Ik moest hier aan denken naar aanleiding van de kop in mijn dagblad: “Zalm vindt armoede betrekkelijk”. Om dat kracht bij te zetten liet hij optekenen: je had vroeger geen TV, dronk geen koffie en naaide je kleren zelf. Dat leverde hem een storm van protest op.
Zijn uitspraken brachten mij op het scheiden van 2005 naar 2006 terug in, zoals ik ze maar noem, mijn acne jaren. Je kijkt terug en beseft de werkelijkheid: “Uren, dagen, maanden, jaren, vliegen als een schaduw heen”. Kijkend over het schoolhek van de Chr. Nat. School (nu Bogermanschool) lag daar de ijsbaan in wat nu de wijk Den Oord is. In school troffen we even hard snorrende als walmende oliekachels aan die bij een defect gerepareerd werden door smederij Hoogendoorn. De wereld (in Houten) was voor mij heel overzichtelijk verdeeld in Rooms Katholiek en Protestant. Je heette Sturkenboom en Vernooij of Van Hal en Verweij (om er niet meer te noemen).
Alle dorpsroddels (of wederwaardigheden zo u wilt) vonden zijn uitweg in het wachtlokaal van onze (mijn) zeer gewaardeerde dorpskapper Arris Harskamp aan de Vlierweg . Mijn moeder naaide m’n kleren. Je wist niet eens wat er in de winkel hing.
Zaterdagavond de traditionele traktatie; een glas gazeuse. Later werd het Shandy. Een drankje met een alcoholpercentage ter grootte van een kersenbonbon maar je vond jezelf al een hele kerel. Als dubbellinkshandige had ik destijds weinig mogelijkheden om aan vakantiewerk te komen. Veel werkgevers waren er ook niet in Houten. Maar Jongerius, de Plantenkwekerij, was juist op zoek naar mensen met een ‘handicap’ als ik. Dubbellinkshandigen konden namelijk heel goed komkommerplanten uitzetten, hetgeen ik dan ook maanden onder tropische temperaturen heb gedaan. Toen ik deze slag te pakken had ben ik op een stout moment op mijn rijwiel geklauterd om te solliciteren als Fruitplukker A bij Paters fruitbedrijf (jawel, nu de baas van dit onvolprezen medium). Een stap deels vanuit carrièreambitie en deels vanuit kapitalistisch oogpunt. Samen met Jan Meindert (Pater) heb ik niet alleen veel pruimen geplukt, maar ook veel patatten verorberd van onze hofleverancier Henk en Wil uit Bunnik. Die ‘goeie ouwe tijd’ zeg maar.
Enfin, de uitspraken van Zalm zetten ook kwaad bloed omdat velen het ervaren dat “Paars” en navolgende kabinetten in het algemeen, en Zalm in het bijzonder, ons veel heeft ontnomen. “Paars” heeft ons ook de euro ‘gegeven’ en u weet inmiddels allen dat de euro een gulden waard is. Alleen onze salarisstrook, uw AOW, etc, is hierop (nog) niet aangepast.
Vroeger? Nu sta je thuis in de file achter de PC omdat iedereen zonodig moet “MSN-en” (het in onbegrijpelijk Nederlands informatie uitwisselen) “bluetooth” men foto’s heen en weer met een mobieltje. Communicatief is men onbereikbaar vanwege twee oordoppen om maar geen muziek te hoeven missen.
Vroeger? Toen was het rustig in het Oude Dorp. Het enige dienstwapen wat door Hermandad werd ingezet was de dienstfluit van Opper Kok. Nu moet de burgemeester a.s. vrijdag tijdens de nieuwjaarsreceptie al een veiligheidsprijs uitreiken. Doet ‘ie dat voor de veiligheid of vanwege de (on)veiligheid. We gaan het horen…
Ik wens u en de uwen een gezond en gezegend 2006!
